1.1 Ahlaki kaygı ve kişisel çıkarlar
Ahlaki kaygıya sahip olmak ya da başkalarına saygı duymak sadece kendimizin değil başkalarının da mutluluğu adına kendi iyi hayatlarına içsel değeri yerleştirmek ve başkalarının mutluluklarını daim etmek anlamına gelmektedir. Kişisel çıkar sahibi kimse ise aksine, kendi mutluluğu için başkalarının mutluluğuna sadece araçsal bir değer verir. — Bu ahlaki kaygının, diğer tüm insanların güzel yaşaması için bencil bir tutumla ilgili olması, neredeyse bütün çağdaş ahlak teorileri tarafından kabul edilmektedir (Krebs 1999: 16).
Çevre etiğini, birlikte artan bir sıra oluşturan üç alana ayırabiliriz. Birbirini izleyen her bir alan, bir öncekini içermektedir ya da ek 'ahlaki etkenler' ile bir önceki alanı genişletmektedir.