3.1 Giriş: Doğanın ahlaki açıdan önemsenmesi

Çevre etiği, 1970'lerin başında felsefenin yeni bir alt disiplini olarak ortaya çıkmıştır. O zamana kadar felsefe, insanların diğer insanlara karşı içinde bulundukları eylemleri sorgulamaktaydı. Doğaya karşı yapılan eylemler antroposentrik bir şekilde ele alınmaktaydı. İnsanların refahı mevzubahis olduğu zaman bu eylemlerin, iyi ya da kötü olduğuna karar veriliyordu.

1970'lerden bu yana geleneksel antroposentrizm sarsılmıştır. Çevre etiği, ilk olarak insanların dünyadaki diğer türlerin üyelerine karşı varsayılan ahlaki üstünlüğünü sorgulamıştır. Daha sonra, doğaya ve çevreye ve doğadaki insan dışı varlıklara ahlaki statü atamak için rasyonel bir çerçevenin mümkün olup olmadığını araştırmıştır.